Działalność Bractwa św. Piotra na świecie

Bractwo Kapłańskie św. Piotra (FSSP) jest największym zgromadzeniem na prawie papieskim używającym w liturgii wyłącznie nadzwyczajnej formy rytu rzymskiego. Stowarzyszenie powstało 31 lat temu. Dzieli się na okręgi i regiony.

Okręg francuskojęzyczny

Okręg istnieje od założenia Bractwa Św. Piotra w 1988 roku. Ks. Denis Coiffet (1952-2015), jeden z założycieli Bractwa, zorganizował kilka apostolatów jako pierwszy Przełożony Okręgowy. Okręg obsługuje obecnie 60 apostolatów we Francji i francuskojęzycznej części Belgii.

Praca Okręgu jest skupiona na dostarczaniu pełnej katolickiej formacji dla wiernych w miejscach, gdzie służy poprzez liturgię Mszy tradycyjnej, nabożeństwa i pielgrzymki, kształcenie osób dorosłych, katechezy z les Trois Blancheurs, harcerstwo katolickie, rekolekcje, publikacje i wsparcie rodzin w oparciu o grupy takie jak Domus Christiani. Okręg założył także i rozwinął szereg szkół, zarówno lokalnych jak i z internatem, odpowiadając na duże zapotrzebowanie na katolicką edukację od szkoły podstawowej po uniwersytet. Okręg francuski ma siedzibę główną w Bourges we Francji, a jego przełożonym jest ks. Benoît Paul-Joseph.

Strona Okręgu francuskiego: www.fssp.fr

Okręg niemieckojęzyczny

O Instytucie Chrystusa Króla Najwyższego Kapłana

Instytut Chrystusa Króla Najwyższego Kapłana jest stowarzyszeniem życia apostolskiego, funkcjonującym na prawie papieskim. Celem działania Instytutu jest oddawanie czci Bogu oraz uświęcanie kapłanów w służbie Kościołowi i wiernym. Głównym celem stowarzyszenia jest działalność misyjna: niesienie Królestwa Pana naszego Jezusa Chrystusa we wszystkie dziedziny życia. Naszą pracę wykonujemy w zawierzeniu Niepokalanemu Poczęciu, któremu Instytut jest poświęcony. 

Instytut został założony w 1990 roku przez księdza prałata Gilles’a Wacha i księdza Philippe’a Morę w Gabonie, gdzie dalej prowadzi swoją działalność. Obecnie dom generalny i międzynarodowe seminarium znajdują się we włoskim Gricigliano, w archidiecezji florenckiej.

Uznając wagę głębokiej harmonii między wiarą, liturgią i życiem oraz moc, z jaką piękno pociąga ludzkie zmysły ku rzeczom wyższym, Instytut za integralną część swojego charyzmatu uznał sprawowanie Najświętszej Ofiary Mszy Świętej i innych sakramentów w rycie tradycyjnym, według ksiąg liturgicznych z 1962 roku. Wielka troska o uroczystą liturgię, całkowita wierność doktrynie katolickiej i Ojcu Świętemu oraz świadomość kluczowej roli łaski, a przede wszystkim miłości – to najważniejsze elementy duchowości Instytutu, oparte na naukach trzech jego patronów: św. Benedykta, św. Tomasza z Akwinu i św. Franciszka Salezego. Nasze motto, zaczerpnięte od św. Pawła, brzmi: „Żyj prawdą w miłości”. Instytut działa w dwunastu krajach, w ponad pięćdziesięciu lokalizacjach, gdzie nasi księża w różny sposób pracują na rzecz powierzonych sobie dusz. W szeregach Instytutu występują również oblaci, którzy wspierają księży w ich działalności apostolskiej. Oprócz tego, w 2004 roku, kanonicznie zatwierdzone zostało zgromadzenie sióstr zakonnych, które ma za zadanie wspomagać księży poprzez modlitwę i pracę apostolską. 

Historia młodego Instytutu

Instytut Chrystusa Króla przejął kościół od protestantów w Irlandii Północnej

Dziewiętnastowieczny prezbiteriański zbór Fortwiliam and Macrony został zamknięty w listopadzie 2018 roku, a budynek został zakupiony przez Instytut Chrystusa Króla Najwyższego Kapłana (ICKSP).

ICKSP rozpoczął działalność swego nowego apostolatu uroczystymi nieszporami 10 grudnia 2019 roku, a dzień później przełożony generalny Instytutu odprawił Mszę Świętą solenną. Biskup ordynariusz Down-Connor Noel Treanor uczestniczył zarówno w nieszporach, jak i we Mszy.

Jak mówił biskup Treanor w wywiadzie dla BBC, jest to miara postępu, który został osiągnięty w relacjach ekumenicznych. Sami prezbiterianie byli zadowoleni z faktu, że kościół będzie nadal służyć do kultu chrześcijańskiego.



W Irlandii Północnej jest obecnie pięć kościołów, w których sprawowana jest liturgia w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego.

logo Instytutu: Tom Lemmens [CC BY-SA]

Tradycyjni redemptoryści z wyspy Papa Stronsay: krótka historia Synów Najświętszego Odkupiciela

Wyspa Papa Stronsay
Zdjęcie: Lis Burke, źródło: Wikimedia Commons

Dnia 18 czerwca 2008 roku Synowie Najświętszego Odkupiciela (Redemptoryści Zaalpejscy) zostali przyjęci z powrotem do pełnej jedności ze Stolicą Piotrową.  Redemptoryści Zaalpejscy są teraz w pełni zjednoczeni z Jedynym Świętym Katolickim Apostolskim Kościołem.

Fundacja

W marcu 1987 młody ksiądz redemptorysta poszukując sensu zamieszania w Kościele i odkrywając przez przypadek, że kryzys w Kościele powstał i był spowodowany kryzysem liturgii, jednocześnie odkrywając w sobie zarówno przekonanie o swojej potrzebie odprawiania pozornie zabronionej „starej Mszy” i byciu z tego powodu w trudnej sytuacji, zwrócił się do arcybiskupa Lefebvre 'a po radę i pomoc.